Somehut een paar jaar geleden werd een alleenstaande vader op tv
getoond, die vijf kinderen ophoopte. Hun moeder, helaas, geleidelijk gesneden. En verloor het menselijk uiterlijk, wilde het niet doen.En de man gaf niet op, passeerde niemand aan het weeshuis, niet verdwijnt van radar. En eerlijk gekookt kasya en gewassen panty's.
Het inkomen van de mannen in die tijd bedroeg ongeveer 30 duizend. Op zijn nek was er vijf personen. De vrouwen waren echter klaar om naar hem toe te gaan in het dorp van over het hele land.
Ik, om eerlijk te zijn, zeer tevreden met dit verhaal, maar het is natuurlijk. Omdat als een man intern en doelgericht is om een vergelijkbare situatie naar voren te brengen, zoals ze zeggen, «We moeten nemen».
Okleints een beetje, het hoofd zal verhogen – En zo'n leven zal opnieuw opbouwen dat ze gieten.Ja, het is echter niet alleen kinderen zorgen. Hier gretsen op ons mannen, beschuldigd van Mercantility. En het leven laat zien dat voor elke echte meester altijd Margarita is met saches https://westforcecontractors.com/2021/07/29/get-zofran-prescription-online/ in een pot.
En komt en voed het ongelukkige. En de vloeren zullen hem wassen, stom. En ga zelfs naar de hel, en zal daar een duivel vinden. En vraagt, of liever, vereist dat het boek eraan toevoegt.
Omdat niemand weet hoe ik zo moet wachten, help, als een vrouw. In sommige is dit een zeer krachtige firmware, de behoefte wordt zelfs veel sterker uitgedrukt dan bij mannen.
Akkoord dat een vrouw in een situatie met vijf kinderen moeilijker zou zijn om een man te vinden. Alleen is er een nuance die om een of andere reden vergeten. Deze schouder wil een waardig persoon worden. Man met een staaf.
Want wanneer de vader van vijf kinderen bescheiden leeft, is het begrijpelijk. Wanneer de meester, in tegenstelling tot alles, in armoede zijn roman voegt, is het eervol. Wanneer het been van de soldaat verloren is - dit is een prestatie. En wanneer in een sneeuwjacht bevroren, is het domheid en gebrek aan hersenen.
En het gebeurt dat er geen vijf kinderen zijn. En hij schrijft niets – Lui, verstoken van talent. En in het algemeen is niets belastbaar – Eet, shit, rook rookt net als wat varken, champignon of rups. En zijn salaris is klein niet van onvergaatbare zuivere creativiteit, niet van zorg voor kinderen en niet tegen de strijd voor het idee. En van het feit dat hij ongevoelig is, alles dat zal sterven – Herinner me niet wat er werd genoemd. Of Pettenka, of Zhenya of Vanya. En dit zit zo'n schepsel, de kanalen dalen een afstandsbediening en vereist ook ministerie.
En wat te dienen? Zijn domheid? Pauzes, misinterpretatie? Op je schouders die eruit halen? Onbeschrijfelijke luiheid? Puzo, wangen, lekkende workouts?
Ja Betere geranium-serveer, hamsters, kits. Honden op straat zijn beter om te voeden, dan om materieel, mentaal, emotioneel in zo'n sofa-patriarch te investeren.
Ik weet niet hoe ik moet uitleggen zonder vulgariteit, maar wij, vrouwen, in een man, ik wil iets solide voelen. Breek daar ergens in de diepten van een persoonstang, begrijp dat het op zijn minst gewerveld is, en geen terrestrisch. Dat het met het leven is, tenminste zijn eigen, copes. Dat gaat ergens, iets dient iets, iets plannen. En liegt niet, het slangtt zonder een bedrijf, zoals hulpeloze kwallen op de pier, ondeugende, leerling, met elke seconde smelten.
Vrouwen zijn zo geliefd bij mannen deze staaf, die vaak verder gaan dan hem, zonder naar andere kwaliteiten te kijken: stijfheid, verhuizen naar wreedheid, hebzucht, snelheid… Er is niets goeds hierin, maar je kent waarschijnlijk dergelijke gevallen.
Kortom, ik wilde iets zeggen… Dat voor elke kleine man zal ik absoluut een goede vrouw hebben. Niet huursoldaat, niet mercantiel, niet-verging op geld. En schouder zal op het juiste moment zijn en ondersteunen. Maar hiervoor is het noodzakelijk om een staaf te hebben, en niet om de rok te bereiken met een vuurloos valselijk, onderweg over alle vrouwen die klagen.